دکتر رسول دیناروند معاون وزیر و رییس سازمان غذا و دارو به مناسبت درگذشت استاد برجسته داروسازی کشور دکتر عباس شفیعی پیام تسلیتی مرقوم نمود.
دکتر رسول دیناروند معاون وزیر و رییس سازمان غذا و دارو در پیامی که به مناسبت درگذشت استاد برجسته دارو سازی کشور د کتر عباس شفیعی مرقوم نموده آورده است:
انا لله و انا الیه راجعون
روح استاد دکتر عباس شفیعی چهره ماندگار و دانشمند بزرگ داروسازی ایران ظهر امروز چهارشنبه 26 خرداد ماه به ملکوت اعلی پیوست.
این استاد بزرگ و فرزانه داروسازی ایران به هنگام نماز ظهر جان به جان آفرین تسلیم نمود. درست سه هفته قبل در همین روز و به وقت نماز بود که دچار حادثه خونریزی مغزی شدند.
هیچ عجیب نیست که مرگ این مرد بزرگ با نماز عجین شد همانگونه که زندگی او با نماز عجین بود. نماز اول وقت ایشان تحت هیچ شرایطی ترک نمی شد. هیچ کاری و هیچ جلسه ای مانع نماز اول وقت ایشان نمی توانست باشد.
|
دانشمند فرزانه ای که از نظر علمی بی نظیر بود و از نظر اخلاق و فروتنی نیز بی نظیر. چقدر این سخن در باره این استاد درست بود: درخت تو گر بار دانش بگیرد به زیر آوری چرخ نیلوفری را.
شفیعی گرچه جثه ای نحیف داشت ولی درخت تناوری بود در باغ علم و فناوری. او بی نظیر بود. او شصت سال قبل بعنوان دانشجو وارد دانشکده داروسازی تهران شد. به گواهی همکلاسیهایش در علم کوشاترین بود.
بعنوان دانش آموخته برگزیده، بورسیه تحصیلی دریافت کرد و دکترای تخصصی خود را از معروفترین مرکز شیمی دارویی جهان با موفقیت کامل اخذ نمود و بلافاصله بعنوان هیئت علمی در دانشکده داروسازی شروع بکار کرد. حاصل 50 سال تلاش ایشان در دانشکده داروسازی، چاپ چندین جلد کتاب معتبر و مرجع در شیمی دارویی، انتشار صدها مقاله معتبر علمی، سنتز ترکیبات متعدد دارویی مورد نیاز جامعه و تربیت چندهزار شاگرد است که همگی قدرشناس زحمات ایشان هستند.
او بدون وقفه هر روز در دانشکده حاضر می شد. بزرگ دانشکده بود چه آن زمان که بمدت 24 سال ریاست دانشکده داروسازی را بعهده داشت و چه آن زمان که مسئولیتی بعهده نداشت. همواره طرف مشورت همه شاگردانش بود چه آنها که مسئولیتی داشتند و پرآوازه بودند و چه آنها که هیچ مسئولیتی نداشتند. برای شفیعی همه شاگردان یکسان بودند.
در سالهای اخیر نصیحت او اخلاق بود و دینداری و توجه به خداوند و دستورات الهی. چه عجیب بود که دانشمند تراز اول داروسازی کشور هرچه زمان سپری می شد روحش الهی تر می شد. شفیعی پاک زیست و پاک رفت. شفیعی خیرخواه کشور بود و علاقمند به نظام. آرزوی او سربلندی ایران بود و در این راه همواره تلاش نمود.
این حقیر که به توصیه خودشان مسئولیت دانشکده داروسازی را از ایشان تحویل گرفتم و بمدت 4 سال آنرا بعهده داشتم، هیچگاه بزرگواری و راهنمایی های ارزنده ایشان را فراموش نمی کنم. او اکنون در جوار رحمت الهی به آرامش رسیده است.
راهش مستدام و نامش بلندآوازه تر